Dipcadi
Dipcadi serotinum
Asparagaceae Hyacinthaceae
Nom en français : Dipcadi.
Descripcioun :Aquesto meno de jacinte trachis dins li roucas e li tepiero seco dins la valado dóu Rose. Se recounèis à si pichòti campaneto brunello que se duerbon pulèu tardieramen en mai e jun.
Usanço :Li bedouin d'Egito acampon la cabosso (ié dison borreit) pèr la manja. Au nostro es uno planto proutejido qu'èi proun raro, couneigudo soulamen dins la valado dóu Rose.
Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dipcadi
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Hyacinthaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado :
Vo
Abriéu à jun
Liò : Roucas
- Tepiero
- Duno
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouest
Ref. sc. : Dipcadi serotinum (L.) Medik., 1790
Saladello(-de-Prouvènço)
Limonium cuspidatum
Plumbaginaceae
Noms en français : Statice de Provence, Limonium de Provence.
Descripcioun :Aquesto saladello, que trachis dins la sablo en ribo de mar e sus li roucas, es uno endemico de Prouvènço. Es uno planto pulèu grando (20 à 80 cm), mai primo, que retoumbo souvènt. Lis espigo fan de 1,5 à 3,5 cm un cop maduro e i'a 3 à 6 espigau pèr cm. Li fueio soun espatulado e s'acabon emé un benc.
Usanço :Poudèn pensa que li fueio soun manjadisso mai avèn pas d'entresigne segur. De tout biais la fau pas acampa qu'es urousamen proutegido.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Limonium
Famiho : Plumbaginaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado :
Vo
Liò : Mar
- Sansouiro
- Paret
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Limonium cuspidatum (Delort) Erben, 1978